Sahane Serseri
yolumdan çekil yavrum
baglasalar duramam
demir asa demir çarik dedim
neyleyim!
yolculuk dedim
agaçlara tünedi yine aksam kargalarla bir
rüzgar kendini yerden yere vuruyor
kirik dökük yildizlar belirdi uzaktan
telsiz mevceleri ardim sira kosturuyor
anamdan yolcu dogmusum
yedi dagin yollari kalbimden geçer
salkim salkim misralar gelir içimden
dudaklarimda yagmur damlalari
alir beni yollar beni alir gider
anamdan yolcu dogmusum
nehirlerle birlikte denizlere kavustum
aksam dedim
su koca dünya dedim
aglasam dedim
yola bir düsüldü mü ömür boyunca gidilir
ekmegin ve sarabin pesinden
turnalarin pesinden
büyük sehirler büyük asklar
çiglik çigliga terkedilir
ben
çocuklar gibi sevdim devler gibi izdirap çektim
damarlarimda dünyanin bütün rüzgarlari
harblere açliklara yalnizligima ragmen
anamdan yolcu dogmusum
neyleyim
gurbet dedim
vatan dedim
hürriyet dedim
